Page 188 - Hikâyemizin Yarım Asırlık Yerli Sesi Mustafa Kutlu
P. 188

188    HIKÂ YEMIZIN  Y ARIM  ASIRLIK  YERLI  SESI :  MUSTAF A  KUTL U

           çayın  tadını  ve  kalbimizde  unutulmak  üzere  bekleyen  insan
           sıcaklığına  muhtaç  arzumuza  ulaştırmak  üzereyken  söze  gi-
           rerek bu kasabanın dışında olduğumuzu hatırlatan bir edayla
           lafı uzattığını söyleyip kendi deyimiyle hikâye ile roman ara-
           sındaki bu eserin büyüsünde bizi uyutmaya devam eder. Konu
           akarken  lafa  girmesi  edebi  olarak  acemilik  sayılabilecek  bir
           olgudur ve eleştirilmeye muhakkak müsaittir. Şayet konunun
           bölünüp yazarın araya girdiği eserlere ustalık eseri denilmedi-
           ği barizdir. Okuru gezdiği rüyadan dürtercesine uyandırıp bir
           hikâyenin içinde olduğunu hatırlatan bu durum eserle kurulan
           bağın zayıflamasına sebep olabilecektir. Artık esere adını ve-
           ren mavi kuşun ne olduğuyla tanışma vakti gelmiştir.
               Uzun betimlemelere eserde yer verilmemiştir. Kısa ve ay-
           rıntıya kaçmadan yapılan betimlemeler okurun gözünde anla-
           tılanın canlanmasına yeterli olacak ölçüdedir. Şayet bir hikâye-
           de yapılan uzun betimlemeler okurun dikkatini dağıtıp eser-
           den  kopmasına  neden  olabilecektir.  Yazar  bu  duruma  fırsat
           vermemiş ve okurun önünden kısa şeritler halinde geçen bir
           görsellik sunmuştur. Kitapta kelimelerle resim çizmek olarak
           bilinen  betimleme  sanatı  eserde  eksikliğini  hissettirmemesi
           sayesinde edebi kaliteyi yükselterek okura haz sunmuştur.
               Yazarın tasviriyle “Baştan ayağa gök mavisine boyanmış,
           zamanla oyanın rengi atmış, yer yer dökülmüş, her yanında
           paslı haritalar oluşmuştu. Şoför mahalline açılan kapının üze-
           rinde martı mı, karta1 mı, güvercin mi, ne olduğu anlaşılmayan
           kanatlanmış süzülen, beyaz boya ile yapılmış bir kuş resmi yer
           alıyor; kuşun hemen altında yine beyaz boya ile azılmış “Mavi
           Kuş” yazısı okunuyordu. Burada bir terslik olduğu görülüyor.
           Kuş beyaz, lakin altına “Mavi Kuş” yazılmış. Nedir bu? Evet, bu
           soruyla en çok otobüsün sahibi Deli Kenan karşılaşmış, mu-
           hatabına gülümseyerek- Efendi, kuştan murat otobüstür. Bak,
           rengi mavi değil mi? Diye izahata girişmiştir.” Anlaşılacağı üze-
           re  mavi  kuş  kasabadaki  otobüsün  ismidir.  Şoförü  Kenan’dır.
   183   184   185   186   187   188   189   190   191   192   193