Page 186 - Hikâyemizin Yarım Asırlık Yerli Sesi Mustafa Kutlu

186 HIKÂ YEMIZIN Y ARIM ASIRLIK YERLI SESI : MUSTAF A KUTL U

nara bırakalım, insanlar özgür olduğu gibi davranışlarını da
özgür bir biçimde yaşayabilsin.
Feride’nin isminin mahallede çıkmasından dolayı vic-
dan azabı çeken Mustafa, öğretmeni ile konuşur. Ondan
hoşlandığını ve eğer Feride de isterse bu durumda onunla
evlenmek istediğini söylemesini ister. Sevim Hanım, Musta-
fa’yı dikkatle dinler. Zaten Mustafa’nın Feride’ye karşı ilgisiz
olmadığının bilincindedir. Bu söylediklerini Feride’ye anlat-
mak için yola çıkar. Bu haberi alan Feride’nin içinde buruk
bir mutluluk oluşmuştur. Kendisi de Mustafa’ya ilgisiz değil-
dir fakat artık her şey için çok geç olduğunu, ailesinin onu
çoktan başka birine verdiğini söylemiştir. Bunun haberini
alan Mustafa kahrından deliye dönmüştür. Bunun yorum-
lamasını yapacak olursak tıpkı dediğim gibi gençlerin ne
düşündüğü ne hissettiği kimsenin umurunda değil. Insan-
ların tek derdi, “soy isimleri”, ”şanları “, “namusları” olmuş
biçimdedir.
Mustafa artık hayata olan umudunu kaybetmiştir. Baba-
sını son kez görmeye gidip ondan helallik istemiştir. Daha
sonra kendini o diyarlardan sürgün edip, “daha nereli ol-
duğunu bile bilmeyen” biri olarak yolculuğunun başladığı o
trene yeniden biner. Kafasını cama yaslar, ardından düşünür.
Bu dünyada hiçbir şeyi yoktur, yalnızca babasından kalma ço-
cukluğunun şahidi o mızıka ile sonu bilinmeyen bir yolculuğa
çıkmıştır. Mustafa, bu dünyaya zaten bir sıfır geriden başla-
mıştır. Onun babası “sosyalist” tir. O hep dışlanmış, hep kendi
aslını savunduğu ve yansıttığı için istenmemişti, onun kimse-
si yoktu zaten. Onun evi “tren” di.
Tuana Taylan

Orhan Cemal Fersoy Anadolu Lisesi
10-D Küçükçekmece
* * *