Page 69 - İstanbul Ölçme Değerlendirme Dergisi
P. 69
uyguladığının farkında olmayabilir çünkü onu tüm yazı- Biçimlendirici ölçmenin kilit bileşenlerinden biri öğrenci-
da uygulayamamıştır. Öğretmenin öğrenciye “görüşünü lerin değerlendirme ölçütlerinin ne anlama geldiğini anla-
destekleyen bu detayı gerçek ve etkileyici örnekler ve- malarını sağlamaktır. Bunun için öğrencilere örnek yazı-
rerek açıkladığını” ifade etmesi öğrencinin bu bağlantıyı ları inceletme, öğretmenin puanlama anahtarını öğrenci
fark etmesini ve bunu yazısını düzenlemede kullanabil- dilinde ifade etme gibi etkinlikler kullanılabilir. Bu bileşen
mesini sağlar. Benzer biçimde, öğretmenin geri bildiri- öz değerlendirme becerisini geliştirmekle doğrudan iliş-
minde öğrencinin görevden çıkaramadığı durumlara dö- kilidir çünkü öğrencinin yazısını oluştururken iyi bir yazı
nük bilgi vermesi de öğrencinin bu çıkarıma ulaşmasına yazıp yazmadığını değerlendirebilmesinin zorunlu koşulu
destek olur. Örneğin, örnek durumda öğrenci karşılaştır- iyi yazının ne anlama geldiğini kavramış olmasıdır. De-
ma yazısında iki şeyi karşılaştırması gerektiğine ilişkin ğerlendirme ölçütlerinin anlamı öğrencinin zihninde açık
bir çıkarımda bulunamamış görünmektedir. Öğretmenin olmalıdır. Böylece, kendi yazısını bu temsile uyup uyma-
geri bildiriminde bunu ifade etmesi öğrenciye bu çıkarıma dığı açısından değerlendirebilir.
ulaşmasında yardım eder.
Son olarak bu yüzyılda önemlerini daha iyi anlamaya başladığımız için 21. yüzyıl becerileri diye adlandırdığı-
mız öz yeterlik, öz değerlendirme, öz güdülenme gibi beceriler bugünden yarına geliştirebileceğimiz beceriler
değildir. Ancak sandığımız kadar da soyut değildir. “Bir öğrenci ya öz yeterli olur ya da olmaz, öğretmen olarak
bunu ben değiştiremem gibi bir düşünce” doğru bir yaklaşım değildir. Bu yazıda birlikte sorguladığımız gibi bu
beceriler öğretmenin sınıf içindeki somut eylemleriyle geliştirilebilecek becerilerdir. Bu örnekte, dört cümlelik
bir paragraf yazan bir öğrenciye sıfır puan vermek onu kolaylıkla öğrenmekten ve gelişmekten vazgeçirebilir.
Aynı öğrenciye “bir önceki paragrafında iki cümle yazmışken bu paragrafında dört cümle yazdığını, cümlelerin
anlaşılır ve birbiriyle uyumlu olduğunu” ifade etmek ise öğrencinin kararlı bir çaba gösterme olasılığını yaratır. .
Öğretmenin bu becerilerin gelişiminin zaman alacağını ancak gelişimin mümkün olduğunu düşünmesini sağ- ıstanbul
lamak bu yazının temel amacıdır. Çocuklarımızın doyumlu bir yaşama sahip olmalarına destek olacak tüm
eylemleri gerçekleştirebilmek öncelikle bu inanca sahip olmamızla mümkün olur.
.
Istanbul
ÖLÇME
.
(
DEGERLENDIRME 69