Page 115 - Hikâyemizin Yarım Asırlık Yerli Sesi Mustafa Kutlu
P. 115

HIKÂ YEMIZIN  Y ARIM  ASIRLIK  YERLI  SESI :  MUSTAF A  KUTL U  115

           ile nasıl tanışıp evlendiğine bir göz atalım: Arzu, Hüsnü ile bir
           yaş günü partisinde tanışır. Hüsnü’ye göre mazbut, elinden iş
           gelir, bir evi çekip çevirebilir; üstelik maaşı olan bir kadındır.
           Çevresindekilerin de etkisiyle Arzu, Hüseyin Hüsnü’yle bu-
           luşmaya başlar ve evlenirler. Hüsnü’ye göre evin her yükünü
           omuzlamış bir kadındır. Arzu cimri değil, tutumludur. Arzu
           yemek yapmada tam bir ustadır. Mutfağını da çok sevmekte-
           dir. Ailesi için her gün birbirinden güzel yemekler pişirir. Ama
           pişirdiği yemeklerin evde bir kıymeti harbiyesi yoktur, evde
           hep yalnızdır. Bu yalnızlığı sayfa 124’teşu sözlerle ifade eder:
           “Küçük, yetim bir kız gibi içimi çekiyorum.” Tek hayali vardır,
           emekli ikramiyesi ile ev alıp içini gönlünce döşemek. Ailenin
           diğer fertleri bu düşünceyi, hayali onaylamaz. Bu fikrinde de
           yalnızdır. Aslında bu yalnızlık olayı Hüsnü’nün hikâyesinden
           de  anlayabiliyoruz.  Çünkü  Hüsnü  yazarın  anlattığına  göre
           ailesine ve kendi isteklerine karşı çok pasiftir. Arzu ailedeki
           kopukluktan dolayı kendini çok yalnız hissetmektedir. Bu ne-
           denle üst komşusu Gülşen Hanım’la arkadaş olur. Daha sonra
           Gülşen ona bir iş teklifiyle gelir. Bir sahil beldesinde restoran
           işleten bir arkadaşıyla ortak iş yapacaklardır. Arzu da orda
           yemek pişirecektir. Arzu bir gün bir mektup yazarak evi terk
           eder. Ama bu, kısa süreli bir ayrılıştır. Bu ayrılık ev halkında
           Arzu’nun umduğu etkiyi bırakmamıştır. Buradan da ailedeki
           bireyler arası kopukluğu anlayabilmekteyiz. Işler yolunda gi-
           der ve istediği kadar para ve takdir kazanır. Bu takdiri sayfa
           165’teki şu sözlerle ifade eder: “Onca yılını memuriyette ge-
           çirmiş,ömrünü soğuk nevale bir koca ile hergele bir oğlana
           adamış, artık emekli olmuş... Arzu Hanım onca yıllık yuvasın-
           dan firar edip tanımadığı bir muhitte usta aşçı olarak alkış-
           lanıyordu. Gözlerim yaşarmasın da ne yapsın.” Burada Arzu
           karakterinin kararlılığı ve gücünü görebiliyoruz. Çünkü Hüs-
           nü’nün de Arzu gibi birçok hayali ve hedefi vardır. Ama Hüs-
           nü’nün pasif tutumu kendisine karşı bir engeldir. Ama Arzu
   110   111   112   113   114   115   116   117   118   119   120