Page 32 - Mustafa Kutlu Panel Metinleri

HIKÂ YEMIZIN Y ARIM ASIRLIK YERLI SESI : MUSTAF A KUTL U 31

talar arasında yer almaktadır. Yazar; öyküleri arasında ka-
rakterler, olay örgüsü ve işlenen tema değişse bile, köy-kent
hayatı arasındaki farkları detaylıca okuyucuya sunmuştur.
Köy ve kent arasındaki maddi farklardan ziyade bir fark da
içindekilerin “dünyaya bakışı”dır. Hem günlük hayatımızda
hem de romanların yarattığı dünyalarda bu böyledir. Kentli
ve kent kültürünü benimsemiş insanlar daha ufku açık, ile-
rici ve yenilikçi olarak tasvir edilirken; köy ile bağdaşan ka-
rakterler genelde geleneklerine sıkı sıkıya bağlı, günübirlik
düzenine alışkın, sorgulamayan ve daha ziyade eğitimsiz ki-
şilerdir. Bu köy toplumu genellikle bağnazlıkla özdeşleştirilir.
Mustafa Kutlu da öykülerine köyden kente taşınan insanların
topluma uyum sağlayamaması ile kentten köye göç edenlerin
toplumla anlaşamamasını ön plana çıkarır. Her ikisi de ken-
di içinde öyle ya da böyle işleyen sistemlere sahiptir ancak
yeni bir üye bu sisteme bir türlü dâhil olamamakta, bu mekâ-
nı benimseyememektedir. “Uzun Hikâye”deki çekirdek aile,
“Yokuşa Akan Sular”daki özünde köylü ama gerçekte şehrin
karmaşasında kaybolmuş işçiler, “Bu Böyledir”de içine asfalt
yol atılan köyün, bu yola direnen ve dükkânını taşımamakta
ısrar eden köylüsü ve nice karakter, bu köy-kent çatışmasını
simgelemektedir. Yazarımızın öykülerinde daha az yer bul-
masına rağmen köylü ve kentli arasındaki düşünce farklılığı
günlük hayatımızda bazı problemlere de yol açar. Köylülerin,
şehirde yaşayan insanları “nankör”, “edepsiz”, “ahlaksız”, “va-
tan sevgisi olmayan” ve hatta zaman zaman “dinsiz” olarak
görmelerinin karşısında; şehirli insanlar da artlarında bırak-
tıkları köylüleri “bağnaz”, “yobaz”, “yeniliklere kapalı”, “cinsi-
yetçi”, “cahil” ve “eğitilemez” olarak görürler.
Elbette ki bahsettiklerim aşırı durumlardır ancak bu
iki toplum arasında en azından bir “hor görme durumu”
olması inkâr edilemez bir gerçektir. Irkçılığı, aşırı dinciliği
ve yabancı düşmanlığını tetikleyen bu “hor görme durumu-