Seminere "travma" kelimesinin etimolojik anlamını açıklayarak başlayan Nevzat Tarhan, beklenmedik bir olayla karşı karşıya kaldığımızda sınırların zorlanmasıyla oluşan travmaların insanlarda farklı tepkilere yol açtığını belirtti. Yaşanan büyük boyutlu toplumsal felaketlerden etkilenmenin, korkmanın, kaygılar yaşamanın doğal olduğunu ifade eden Tarhan, bu kaygıların zamanla azalacağını, her an deprem olacak korkusuyla yaşamanın kişilerin hayatlarını katlanılmaz hale getirebileceğini aktardı.

"Travmaları mumyalaştırmak yerine, minyatürize etmek"

Tarhan, 8 haftadan fazla süren kaygı durumlarının insana zarar vereceğini, deprem sonrasında da durumu kabul ederek önlemler alınmasını ve yapabilecekler hakkında bilgi sahibi olmanın hayata devam etmek açısından önemini vurguladı. Tarhan, "Travmaları mumyalaştırmak yerine, minyatürize etmek" gerektiğini dile getirerek, yaşanılan her felaketin doğru yönetilmesi durumunda kişinin o felaketlerden güçlenerek çıkması adına önemli fırsatlar da taşıdığına değindi. Tarhan, travma yaratan durumlarla yüzleşmenin, travma sonrası verilebilecek tepkilerin kabul edilmesi gerektiğinin, travma yaratan duyguların üstünü örtmeden yardım alınması gereken zamanda yardım alabilmenin önemine dikkat çekti.

Öğretmenlerin öğrencilerin hayatlarında meydana gelen travmaların anlaşılması ve önlenmesinde çok önemli bir yere sahip olduğunu söyleyen Tarhan, özellikle yaşadığımız bu son deprem felaketi sonrasında da hem sınıflarındaki depremzede öğrencileri hem de sosyal medyadan olayı takip ederek korkuya kapılmış olan diğer öğrencilerini takip etmeleri gerektiğini belirtti. Öğrencilerde daha önce bu belirtiler yokken yaşanan felaket sonrası alt ıslatma, anne babaya aşırı bağlılık geliştirme, onlardan ayrılamama, yalnız kalamama, okula devam etmeyi istememe, okul terki, sebepsiz birden ağlama vb. aşırı tepkiler gözlemlendiğinde yardım alınması gerektiğini belirtti.

Program soru cevap bölümüyle sona erdi.